İLK CEMRE !!!! + HAYAT ÖPÜCÜĞÜ

Cumartesi günü ilk cemre düştü. ya aslında hep merak uyandırmıştır bende cemre kavramı. sanki o günden sonrası dün gibi olmayacak havalar birden yaz geliverecek, toprak doğa coşacak başkabir sabah olacak nebilim işte folklorik bir inanışmı dersiniz artık bilemiyorum adını koyamadım.

         Gökten cemre düşer ama bize  boşdurmak düşmez. açtım kovanlarımı tabi  bu sene  boyasız ana kalmasın dedim, aksilik oya yeşil oje bulamadım bende sarı boya süreyim dedim nede olsa sarılı yıllar gelene  kadar bizim analar çok yaşlnacak ve değiştirilecekler. boyadım boyadım ama tek başımayken fotoğraf çekmeye zaman ayıramıyorum malesef, genelde arılarla uğraşırken yalnız olduğumdan faaliyetlerimi destekleyen fotğraflar kayamıyorum orataya. neyse gene boya işi ne dönelim, yaşlı analardan birine ojeyi dokundurdum  bir parmağımla da sıkıştırmışım hayvancağızı ezmeyecek ve kaçamayacak şekilde, bir yandan da korkuyorum iş kazası geçirecem sakatlayacam hayvanları diye velhasıl sadede gelim yaşlı bir ana parmağımın altında boyadım işlem bitti, bıraktım ama hareket yok haydaaaa şimdi ölmesinmi diyorum hemen kafamda B - C planları canlanıyor sanıyeler içinde varyansyonlar düşünüyorum ağırlık birleştirmeden yana basıyor. ana  arı avucumda dukunuyorum yuvarlanıyor ölü gibi hareket sıfır, napim napmim derken tam bunun işi bitti  atayım  diyorDUM(aklıma bir reklam filmi geldi), çerçevenin üzerine bırakayım arılar belki suni solunum filan yapar diye bıraktım çerçecenin üzerine tabi sardı arılar etrafını, HAYAT ÖPÜCÜĞÜ  derler bu olsa gerek ana arı ayıldı ayaklarını hareket ettirdi sonra yavaşça doğruldu, hayata döndü resmen. bende korkuyu atlatmış oldum, güzelde oldu böylece arılarında bayılabildiğini öğrenmiş oldum. o ana arı  baharda yenisiyle yer değişecek inşallah kendisiyle ilgili böyle bir planlamam  var kafamda.

şimdi buda neyin nesi diyeceksiniz. birazda günü anlatalım; geceden beri sağınak şekilde yağan yağmur derenin suyunun yükselmesine yetmiş, keçilerde bir kaç günlüğüne bizin evin aşağısında dere kenarında konaklıyorlardı. yapay bir adacık vardı yattıkları erde su seviyesi alçakken karayla birlrşikti ama geceden su yükselince çobanda farkedememiş olacak mahsur kaldı hayvanlar.

ve son çare eder yardımıyla keçiler köprüye çıkartıldı, çok eziyet çekti hırpalandılar ama sorunsuz hepsi alındı .

kepçeden inen fırlıyor  sürünün yanına.